-
1 popęd
сущ.• влечение• импульс• побуждение• порыв• толчок* * *popę|d♂, Р. \popęddu влечение ň; склонность ž, пристрастие ň;\popęd płciowy половое влечение; \popęd do hazardu пристрастие к азартным играм; szlachetny \popęd благородный порыв; iść za \popęddem serca следовать влечению сердца
+ pociąg* * *м, P popęduвлече́ние n; скло́нность ż, пристра́стие npopęd płciowy — полово́е влече́ние
popęd do hazardu — пристра́стие к аза́ртным и́грам
szlachetny popęd — благоро́дный поры́в
iść za popędem serca — сле́довать влече́нию се́рдца
Syn: -
2 popę|d
m (G popędu) 1. Biol., Psych. drive- popęd (płciowy) sex drive- zaspokajać swoje popędy biologiczne to satisfy one’s biological needs- popęd wygasa z wiekiem sex drive declines with age2. (skłonność) urge- niepohamowany popęd do hazardu an uncontrollable urge to gamble- kontrolować swoje popędy to control one’s impulses- iść za popędem serca to follow one’s heart3. Fiz. impulse- popęd siły the impulse of a force■ dać komuś popęd to put the screws on sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popę|d
См. также в других словарях:
popęd — m IV, D. u, Ms. popędędzie; lm M. y 1. «impuls, pociąg, skłonność, namiętność, żądza; instynkt» Niepohamowany, silny, wrodzony popęd. Popęd do gry, do hazardu, do kieliszka. Szlachetne popędy. Odczuwać przemożny popęd do podróży, do bogactwa. ◊… … Słownik języka polskiego
